Prophet David (According to the Old Testament)

Prophet David

·       “He made the husband killed to get his wife”

“It happened, late one afternoon, when David rose from his couch and was walking about on the roof of the king’s house that he saw from the roof a woman bathing; the woman was very beautiful. David sent someone to inquire about the woman. It was reported, ‘This is Bathsheba daughter of Eliam, the wife of Uriah the Hittite. So David sent messengers to fetch her, and she came to him, and he lay with her. [1] (Now she was purifying herself after her period.) Then she returned to her house. The woman conceived; and she sent and told David, ‘I am pregnant. ’So David sent word to Joab, ‘Send me Uriah the Hittite.’ And Joab sent Uriah to David. When Uriah came to him, David asked how Joab and the people fared, and how the war was going. Then David said to Uriah, ‘Go down to your house, and wash your feet.’ Uriah went out of the king’s house, and there followed him a present from the king. But Uriah slept at the entrance of the king’s house with all the servants of his lord, and did not go down to his house. When they told David, ‘Uriah did not go down to his house’, David said to Uriah, ‘You have just come from a journey. Why did you not go down to your house?’ Uriah said to David, ‘The ark and Israel and Judah remain in booths; and my lord Joab and the servants of my lord are camping in the open field; shall I then go to my house, to eat and to drink, and to lie with my wife? As you live, and as your soul lives, I will not do such a thing.’ Then David said to Uriah, ‘Remain here today also, and tomorrow I will send you back.’ So Uriah remained in Jerusalem that day. On the next day, David invited him to eat and drink in his presence and made him drunk; ... In the morning David wrote a letter to Joab, and sent it by the hand of Uriah. In the letter he wrote, ‘Set Uriah in the forefront of the hardest fighting, and then draw back from him, so that he may be struck down and die.’ As Joab was besieging the city, he assigned Uriah to the place where he knew there were valiant warriors. The men of the city came out and fought with Joab; and some of the servants of David among the people fell. Uriah the Hittite was killed as well. … When the wife of Uriah heard that her husband was dead, she made lamentation for him. When the mourning was over, David sent and brought her to his house, and she became his wife, and bore him a son.”[2]

·      The Lord says David: “I will take your wives ... and give them to your neighbour”

“Why have you despised the word of the Lord, to do what is evil in his sight? You have struck down Uriah the Hittite with the sword, and have taken his wife to be your wife, …Thus says: I will raise up trouble against you from within your own house; and I will take your wives before your eyes, and give them to your neighbour, and he shall lie with your wives in the sight of this very sun. For you did it secretly; but I will do this thing before all Israel, and before the sun.’”[3]

·      About David: “He pretended to be mad”

“David … was very much afraid of King Achish of Gath. So he changed his behaviour before them; he pretended to be mad when in their presence. He scratched marks on the doors of the gate, and let his spittle run down his beard. Achish said to his servants, ‘Look, you see the man is mad; why then have you brought him to me? 15Do I lack madmen that you have brought this fellow to play the madman in my presence? Shall this fellow come into my house?”[4]

·      About David: “He is cold, to warm him…”

“King David was old and advanced in years; and although they covered him with clothes, he could not get warm. So his servants said to him, ‘Let a young virgin be sought for my lord the king, and let her wait on the king, and be his attendant; let her lie in your bosom, so that my lord the king may be warm.’ So they searched for a beautiful girl throughout all the territory of Israel, and found Abishag the Shunammite, and brought her to the king. The girl was very beautiful. She became the king’s attendant and served him, but the king did not know her sexually.” [5]

Yusuf Ulucan

Translation : H. Neslihan Demiriz

---

[1] There isn’t any information in Qur’an about this incident of David. However, some of the glossators correlate the adversaries who climbed over the wall of [his] prayer chamber [Sad (38): 21 – 24] with the above-mentioned one. In the same surah the judgment for two brothers, one of which has ninety-nine ewes and the other has only one ewe, is mentioned and the fact that afterwards David asks forgiveness is emphasized. Maududi wanted to look into the mistake of David which is told allusively in Qur’an (Tafhim-ul-Qur’an,. In brief Qur’an interpreters summarize the position of Davis as follows: after the death of his wife David might want to marry again but he didn’t attempt to kill someone to marry his wife. (Look: Hamidullah, Sacred Qur’an the fifth footnote the 21^st ayah of Sad, Fakhr al-Din al-Razi, Innocence of Prophets)

[2] 2 Samuel: 11/2 – 27 (abridged). The child who was born from Bat, the wife of Uraih, died on the seventh day and then Solomon was born.

[3]2  Samuel: 12 / 9 – 12

[4] 1 Samuel: 21 / 12 – 15

[5] 1 Kings: 1 / 1 – 4)

Jesus in the New Testament

Jesus in the New Testament

·      “About Jesus: “His first sign: After scolding his mother the changed water became wine”

On the third day there was a wedding in Cana of Galilee, and the mother of Jesus was there. Jesus and his disciples had also been invited to the wedding. When the wine gave out, the mother of Jesus said to him, ‘They have no wine.’ And Jesus said to her, ‘Woman, what concern is that to you and to me? [1] My hour has not yet come.’ His mother said to the servants, ‘Do whatever he tells you.’ Now standing there were six stone water-jars for the Jewish rites of purification, each holding twenty or thirty gallons. Jesus said to them, ‘Fill the jars with water.’ And they filled them up to the brim. He said to them, ‘Now draw some out, and take it to the chief steward.’ So they took it. When the steward tasted the water that had become wine, and did not know where it came from (though the servants who had drawn the water knew) … Jesus did this, the first of his signs, in Cana of Galilee, and revealed his glory; and his disciples believed in him. [2]

·      About Jesus: Son of God[3]

“...Then the high priest said to him, ‘I put you under oath before the living God, tell us if you are the Messiah, the Son of God.’ Jesus said to him, ‘You have said so...”[4]

·      About Jesus: He is the reflection of God’s glory and the exact imprint of God’s very being

“Long ago God spoke to our ancestors in many and various ways by the prophets, but in these last days he has spoken to us by a Son, whom he appointed heir of all things, through whom he also created the worlds. [5] He is the reflection of God’s glory and the exact imprint of God’s very being, and he sustains all things by his powerful word. When he had made purification for sins, he sat down at the right hand of the Majesty on high…”[6]The Son Is Superior to Angels

·      Jesus curses the tree

“On the following day, when they came from Bethany, he was hungry. Seeing in the distance a fig tree in leaf, he went to see whether perhaps he would find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs. He said to it, ‘May no one ever eat fruit from you again.’ [7]  And his disciples heard it. [8]

·      Paul describes Jesus as “cursed”

 “Christ redeemed us from the curse of the law[9] by becoming a curse for us—for it is written, ‘Cursed is everyone who hangs on a tree’.”[10]

Yusuf Ulucan

Translation : H. Neslihan Demiriz

---

[1] As it is known someone’s calling his/her mother as “woman” is a sign of anger and reprehension.

[2] John: 2 / 1 – 11 (abridged).

[3] In Qur’an, Maryam (19): 30 with the expression of Jesus it is declared that “he is the servant of Allah”. Similarly, in the expression of Isaiah the fact that Jesus is created as a servant is underlined. (Matthew: 12 / 18)

[4] Matthew: 26 / 63 – 64

[5]The expression of “through whom he also created the worlds” is interpreted as “Jesus was working as a foreman while God was creating the world” by the publications of Jehovah's Witnesses such as Watchtower (2002/April).

[6]Hebrews: 1 / 1 – 5

[7] It is contrary that Jesus who turned a lot of water into wine in a wedding did not make the tree bear fruit.

[8]Mark: 11 / 12 – 13, 20 – 21

[9] Paul who describes the law (Old Testament according to the Christians) as cursed, describes Jesus as cursed according to the Old Testament (Deuteronomy: 21/23).

[10]Galatians: 3/13

YAHUDİLERE AİT KUTSAL YAZILARDA İLGİNÇ BENZETMELER

YAHUDİLERE AİT KUTSAL YAZILARDA

İLGİNÇ BENZETMELER

·       Sahibini Bilmeyen Öküz

“Öküz kendi sahibini biliyor, eşek de efendisinin yemliğini bilir fakat İsrail bilmiyor.”[1]

·       Kızgın Eşek

“Canı çektiği zaman havayı koklayan çöle alışık yaban eşeğisin. Kızgın iken onu kim çevirebilir, onu arayanların hepsi kendini yormazlar.”[2]

·       Besili Aygırlar :

“Boş besili aygırlar oldular, her biri komşusunun karısına kişniyor.”[3]

·       Ayılar Gibi

“Hepimiz ayılar gibi homurdanıyoruz ve güvercinler gibi çok inliyoruz, adalet bekliyoruz ve yok.”[4] 

·       Çakallar Gibi

“Bundan dolayı dövünüp uluyacağım,[5] soyunmuş ve çıplak olarak gezeceğim, çakallar gibi figan edeceğim ve devekuşları gibi çırpınacağım”[6]

·       İnatçı İnek Gibi

“Çünkü İsrail inatçı inek gibi inat etti, şimdi Rab onları geniş yerde kuzu gibi[7] güdecek”[8]

·       Fırın Gibi :

“Hepsi zina ediciler, hamura yoğurduğu vakitten mayası gelinceye kadar ateşi karıştırmadan el çeken ekmekçinin kızdırdığı fırın gibidirler.”[9]

·       Doğuran Kadın Gibi

“Şimdi niçin yüksek sesle bağırıyorsun, sende kral mı yok? Sana öğüt veren mi yok oldu da, doğuran kadın gibi bağırıyorsun?”[10]

·       Haydut İni

“İsmimle çağırılan bu ev, gözünüzde haydut ini mi oldu?”[11]

·       Oynak Peygamberler

“O asinin, o pisin, o gaddar şehrin vay başına!... Peygamberleri oynak ve hain adamlar, kahinler makdisi bozdular.”[12]

---

[1] İşaya / Yeşaya : 1 /3

[2] Yeremya : 2 / 24

[3]Yeremya : 5 / 8

[4] İşaya / Yeşaya : 59 / 11

[5] Türkçe Yeni Çeviri’de “Dövünüp uluyacağım” cümlesi “ağlayıp ağıt yakacağım” , “devekuşları…” cümlesi de “baykuş gibi öteceğim” şeklinde değiştirilmiştir.

[6] Mika: 1/8

[7] “şimdi Rab onları geniş yerde kuzu gibi güdecek” cümlesi Türkçe Yeni Çeviri’de “Şimdi Rab nasıl güder onları otlakta kuzu gibi?” şeklinde değiştirilmiştir.

[8] Hoşea : 4 / 16

[9] Hoşea : 7 /4

[10] Mika : 4 / 9

[11] Yeremya : 7 /11

[12] Tesfenya / Sefanya : 3 / 1 – 4 (kısaltılarak alınmıştır.)

NOT: Kur’an-ı Kerim’de “benzetme örnekleri” bulunmaktadır. Örneğin “gerçeği anlamayan, göremeyen, kulak asmayan cehennemlikler” hayvana benzetilmiş hatta daha da aşağılık oldukları vurgulanmış (A’raf Suresi (7) : 179) ve Kabe’yi yıkmaya gelen Ebrehe Ordusunun akıbeti “yenilmiş saman balyasına” benzetilmiştir. Kitab-ı Mukaddes’teki benzetmeler ise oldukça kalitesiz durmakta ve “külhan edebiyatını” andırmaktadır.

Tevrat ve Kur'an'da Hazreti Yusuf Kıssası

Tevrat ve Kur’an’da

Hazreti Yusuf Kıssası

Karşılaştırma

1. Kitab-ı Mukaddes : Eski Ahit, Tekvin / Yaratılış Kitabında 37. Baptan başlayarak 50. Babın sonuna  kadar (14 Bapta toplam 489 cümle) Yusuf’un çocukluğundan ölümüne kadar geçen dönemi anlatır.

Kur’an-ı Kerim : Mekke döneminde 52. sırada nazil olan ve aynı adı taşıyan (111 ayetten müteşekkil) 12. Surede 4. ayetten 102. ayete kadar Hazreti Yusuf’un hayatından ve kişiliğinden bahseder.

2.Kitab-ı Mukaddes : Yusuf’un, “on yedi yaşında sürüleri güderken kardeşlerinin konuşmalarını (yaptığı kötülükleri) babasına getirdiğini ve bundan dolayı alaca entari ile ödüllendirildiğini”[1] söyleyerek başlar.  

Kur’an-ı Kerim : Konuya “geçmiş milletlerin haberlerinin en güzel şekilde anlatıldığını” söyleyerek girer ve amacın “bilgilendirmek” olduğunu vurgular.[2]

3.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf’un önce “tarlada demet bağlarken kendi demetinin kalkıp dikildiği ve kardeşlerinin bağladığı demetlerin ona eğildiği” sonra da “güneş, ay ve on bir yıldızın kendisine eğildiği” şeklinde iki rüya gördüğünü; ilkini kardeşlerine, ikincisini de babasına ve kardeşlerine anlattığını belirtir.[3]

Kur’an-ı Kerim : İlk rüyadan bahis yoktur. hazreti Yusuf güneş, ay ve on bir yıldızla ilgili rüyasını babasına anlatır. [4]

4.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf rüyasını anlatınca, babası azarlar ve “bu gördüğün rüya nedir? Gerçek, ben ve anan ve kardeşlerin sana eğilmek için mi geleceğiz?” der ve bunu içine atar.[5]

Kur’an-ı Kerim : Babası Hazreti Yusuf’u şefkatle uyarır ve “Yavrucuğum! Bu rüyayı kardeşlerine anlatma; sonra sana tuzak kurarlar…” der. [6]

5.  Kitab-ı Mukaddes :Yakup, oğlu Yusuf’u koyun gütmekte olan diğer oğullarının yanına gönderir. Tekvin /Yaratılış Kitabı’nın ifadeleri “babasının Yusuf’u harcatmak düşüncesinde olduğu” anlamını çıkarmaya yatkındır.[7]

Kur’an-ı Kerim : Kardeşleri Yusuf’u kırlara götürmek için babalarından isterler. Hazreti Yakup ise oldukça kaygılanır.[8]

6.  Kitab-ı Mukaddes : Kardeşleri Yusuf’un kanlı entarisini getirdiklerinde babaları onların önü sıra “kendisini kötü bir canavar yemiştir.”[9]  diyerek söylenenleri kabullenmeye hazırdır.[10]

Kur’an-ı Kerim : Hazreti Yakup, kardeşlerinin Yusuf ile ilgili söylediklerini kabullenemiyor.[11]

7.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf, Efendisinin karısının isteğine karşılık elbisesini bırakıp kaçıyor, lehinde tanıklık eden olmadığı için hapse atılıyor.[12]

Kur’an-ı Kerim : Hazreti Yusuf kaçarken elbisesi arkadan yırtılıyor, kadının ailesinden birinin tartışmayı yorumlaması ile haklılığı ortaya çıkıyor.[13]

8.  Kitab-ı Mukaddes : Şehirdeki kadınların dedikodularından ve azizin eşinin Yusuf’u kadınların karşısına çıkarmasından bahsedilmiyor.

Kur’an-ı Kerim : Azizin eşi Yusuf’u istediğini yerine getirmemesi halinde hapse attıracağını söylüyor.[14]

9.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf, Firavun’un rüyalarını onun huzurunda tabir ediyor.[15]

Kur’an-ı Kerim : Hazreti Yusuf, kralın rüyasını önce hapis arkadaşlarından ikincisine (kurtulmuş olana) anlatıyor, sonra kralın huzuruna çıkarılıyor.[16]

10.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf, kardeşlerinden Bünyamin’i getirmelerini isterken “Firavun’un hayatına yemin ederim küçük kardeşiniz buraya gelmedikçe buradan çıkamayacaksınız. Sizden birini gönderin de kardeşinizi getirsin… yoksa Firavun’un hayatına yemin ederim ki, siz çaşıtsınız (casussunuz)” diyerek kardeşlerini üç gün hapsediyor. [17]

Kur’an-ı Kerim : Kardeşlerine bolca erzak veriyor ve “eğer onu (küçük kardeşi) getirmezseniz bir daha size yük (erzak) yok” diyor. Yani birini alıkoyup diğerlerini hapse atmadığı gibi Firavun’un hayatına yemin etmesi de söz konusu değildir.[18]

11.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf ile kardeşlerinin tercüman aracılığı ile konuşabildiği belirtiliyor.[19]

Kur’an-ı Kerim : Aralarında dil problemi yaşandığına dair bir bilgi yoktur.

12.  Kitab-ı Mukaddes : Dokuz kardeş (Simon Yusuf’un yanında hapis, Bünyamin de babasının yanında) babalarından Bünyamin’i isterken içlerinden biri (Ruben –Yakup’un ilk oğlu -) : “eğer geri getirmezsem, benim iki oğlumu öldür” şeklinde bir teklifte bulunuyor. Yakup’la oğulları arasında geçen ilginç diyaloglardan sonra Yahuda’nın kefaleti ile Bünyamin’i gönderiyor.[20]

Kur’an-ı Kerim : Kardeşler (Bünyamin’i) geri getireceklerine dair Allah’ı kefil tutarak söz veriyorlar. Hazreti Yakup, Allah’a tam bir bağlılıkla oğullarına tavsiyelerde bulunuyor.[21]

13.  Kitab-ı Mukaddes : Yusuf ile kardeşleri bir araya geldiklerinde kardeşlerin sofraya Mısırlılardan (yönetimin kuralları gereği) ayrı oturtulduğundan ve yemek esnasında Yusuf’un (henüz kendini tanıtmadığı halde) Bünyamin’i diğerlerinden beş kat fazla doyurduğundan ve birlikte içip hoşça vakit geçirdiklerinden söz edilmektedir.[22]

Kur’an-ı Kerim : Ayrıcalık ve işret yoktur.

14.  Kitab-ı Mukaddes : Bünyamin’in çuvalına konulan kasenin “Efendi’nin (Yusuf’un) içtiği (?) ve fal baktığı kase” olduğu söyleniyor. Kasenin Bünyamin’in çuvalında bulunmasından sonra kardeşleri arasında geçen konuşmalar üzerine Yusuf’un dayanamayıp kendini tanıttığı belirtiliyor.[23]

Kur’an-ı Kerim : Küçük kardeşin (Bünyamin’in) Yusuf’un yanında alı konulmasından sonra kardeşlerin ülkelerine dönerken kendilerini sorguladıklarından, babalarına küçük kardeşin hırsızlık nedeniyle tutuklandığını söylediklerinden, Hazreti Yakup’un tatmin olmayıp, oğullarının Yusuf ve kardeşini aramak için gönderdiğinden bahsetmektedir. Kardeşlerin bu amaçla (üçüncü kez) Mısır’a gitmeleri esnasında Hazreti Yusuf’un kendini tanıttığı anlaşılmaktadır.[24]

15.  Kitab-ı Mukaddes: Yusuf’un babasını ve kardeşlerini Firavun’un teklifi ile Mısır’a getirttiği belirtiliyor.[25]

Kur’an-ı Kerim : Hazreti Yusuf’un gömleğini babasına gönderdiğini, oğullarının Hazreti Yakup’tan özür dilerken şaka yollu takıldıklarını anlatıyor. Duygu yüklü bir karşılaşma ile mutlu sona ulaşılıyor.[26]

16.  Kitab-ı Mukaddes : Hikayenin sonuna doğru Yakup’un cenazesini Mısır’da bırakmaması için Yusuf’a “gözünde lütuf buldum ise” diyerek (Eski Ahit’te bir yalvarma kavramıdır) ricada bulunması, bunun için yemin ettirmesi ve Yusuf’un ilk oğlu Manasse yerine bilerek Efraim’i kutsamasından bahsedilmektedir.[27]

Kur’an-ı Kerim : Surenin başında kıssanın anlatılmasındaki gayenin “eskilerin haberlerini en güzel şekilde bildirmek ve bilgilendirmek” olduğu vurgulanmakta idi. Sonunda da “ibret ve hikmet” yönüne dikkat çekilmektedir.[28]

17.  Kitab-ı Mukaddes : Yakup’un 147 yıl yaşadığı ve Yusuf’un da 110 yaşında öldüğü bildirilmektedir.[29]

Kur’an-ı Kerim : Hazreti Yakup ve Hazreti Yusuf’un yaşlarına dair bilgi yoktur.

Yusuf Ulucan

---

[1] 37 / 2 – 4

[2] 12 / 3

[3] 37 / 5 – 10

[4] 12 / 4

[5] 37 / 10 – 11

[6] 12 / 5

[7] 37 /13 – 14

[8] 12 / 12 – 13

[9] İslam alimlerince hazırlanan Peygamberler Tarihi kitaplarında “Yusuf’un kanlı gömleği”  kendisine uzatılınca Hazreti Yakup’un, gömleği inceleyip “Ne kadar nazik bir kurt imiş ki oğlumu yemiş ama gömleğine hiç dokunmamış” dediği rivayet edilir. (Bakınız : A. Lütfi Kazancı, Peygamberler Tarihi, Cilt : 1, sayfa : 352, Nil Yayınları, İzmir – 1993)

[10] 37 / 31 – 33

[11] 12 / 18

[12] 40 / 12 – 20

[13] 12 / 25 – 29

[14] 12 / 32

[15] 41 / 17 – 36

[16]12 / 47 – 50

[17] 42 / 15 – 17

[18] 12 / 60

[19] 42 / 23

[20] 42 / 36 – 43 / 14

[21] 12 / 63 – 67

[22] 43 / 32 – 34

[23] 44 / 2 – 45 / 3

[24] 12 / 80 – 90

[25] 45 / 17 – 18

[26] 12 / 93 – 100

[27] 47 / 29 – 48 / 19

[28] 12 / 102

[29] 47 / 28, 50 / 26